Defensiemeldpunt heeft de schijn tegen

Minister Bijleveld (Defensie) beloofde tijdens het vragenuur vorige week dat zij een meldpunt zal inrichten voor ex-werknemers die ziek zijn geworden door het werken bij Defensie. Gisteren werd een Defensiemeldpunt geopend. Door de slachtoffers die zich via burnpit.nl hebben verenigd, worden grote vraagtekens gezet bij de onafhankelijkheid en vertrouwelijkheid van dat meldpunt. Ook lijkt Defensie weinig te hebben geleerd uit het verleden.

Defensie heeft er voor gekozen om een meldpunt in te richten bij de Stichting CAOP, volgens haar een onafhankelijke  organisatie. In het bestuur van deze stichting zit een voormalig Hoofd Directeur Personeel van Defensie en tevens oud-contingentscommandant in Afghanistan in 2010. Hij moet toentertijd wel op de hoogte zijn geweest van burnpits in Afghanistan. Naast hem maakt ook de Directeur Werkgeverszaken Defensie deel uit van het bestuur. Daarmee wordt de schijn van partijdigheid gewekt.

 

Niet geleerd van het verleden

De betrokkenheid van oud-commandanten bij het Defensiemeldpunt, vertoont veel gelijkenis met de chroom-6 zaak. Toen koos Defensie er voor om een oud-commandant, oud-generaal Freek Groen, aan te stellen als onderzoeksleider van het onderzoek naar de kankerverwekkende chroomverf. Toen bekend werd dat Groen van 1984 tot en met 1992 een hoge leidinggevende was op de vliegbasis Twenthe, moest hij zich terug trekken.

 

Slachtoffers burnpits hebben zich verenigd in een eigen meldpunt

Het is met name deze onbetrouwbaarheid die door het onafhankelijke Meldpunt burnpits (burnpit.nl). Het collectief dat zich daar heeft verenigd, heeft in korte tijd aandacht gevraagd en gekregen voor burnpits. Dat kon, omdat zij massaal informatie hebben gedeeld. Op die manier was het mogelijk ontkenningen door de Minister van Defensie te trotseren en burnpits bovenaan de politieke agenda te krijgen.

Met de vele meldingen het Meldpunt burnpits van het collectief geneeskundig onderzoek laten uitvoeren buiten de gezondheidsorganisatie van Defensie. Waarom? Omdat het Meldpunt burnpits door Defensie geen invloed wil laten uitoefenen op de uitkomst en de duur van zo’n onderzoek.

 

Franchise of franchising

Minister Kamp presenteert wetsvoorstel voor afspraken franchisesector

De Nederlandse Franchise Code (hierna NFC) wordt wettelijk verankerd. Daarmee  stelt minister Kamp van Economische Zaken de afspraken in de door de sector opgestelde code verplicht. Dit zorgt ervoor dat de verhouding tussen franchisegever en franchisenemer evenwichtiger wordt. Het vorig jaar aangekondigde wetsvoorstel dat het ministerie van Economische Zaken in samenwerking met het ministerie van Veiligheid en Justitie heeft opgesteld, gaat vandaag voor een periode van zes weken in internet-consultatie.

Minister Kamp: “In Nederland zijn meer dan 30.000 franchisevestigingen die bij elkaar goed zijn voor een omzet van ruim €30 miljard. Deze sector is dus van aanzienlijk belang voor de Nederlandse economie. De samenwerking tussen franchisenemers en franchisegevers verloopt vaak goed. Toch zijn partijen het in de praktijk te vaak oneens over de naleving van gemaakte afspraken. Ook blijkt dat de sector er niet in slaagt om de code op vrijwillige basis toe te passen. Door de Nederlandse Franchise Code wettelijk te verankeren, is het gebruik ervan niet meer afhankelijk van deze vrijwillige medewerking. Dat leidt tot duidelijkere spelregels, minder conflicten en uiteindelijk tot meer omzet voor de hele branche.”

Voordelen wetsvoorstel

De voordelen van de wettelijke verankering van de NFC zijn dat alle partijen hem hiermee moeten toepassen. Daarmee gelden de regels voor iedereen en dat voorkomt teleurstellingen. Daarnaast kan bij een onrechtvaardige afwijking een contract worden vernietigd. Ook de rechter zal zich bij de beoordeling van eventuele geschillen mede op de NFC moeten baseren. Het blijft mogelijk voor de franchisegever en franchisenemer om in het contract af te wijken van de code, mits duidelijk gemotiveerd.

Franchise

Franchise is een bijzondere vorm van samenwerking tussen zelfstandige en onafhankelijke ondernemingen, waarbij de franchisenemer zijn bedrijf runt volgens het concept van de franchisegever. In Nederland zijn circa 750 franchiseformules actief. Franchising komt in veel branches voor, met zwaartepunten in de detailhandel, zowel food als non-food, dienstverlening en zorg.

Franchise of franchising

De Nederlandse Franchise Code

Vandaag heeft de franchise-sector de Nederlandse Franchisecode aangeboden bij Minister Kamp van Economische Zaken. Die verkent nu de mogelijkheid om de Nederlandse Franchise Code te verankeren in de wet. De Franchise Code kan dan een rol gaan spelen in de rechtspraak bij de beoordeling van franchisegeschillen.

De Nederlandse Franchise Code beschrijft gedragsregels voor franchisegevers en franchisenemers bij het aangaan, uitvoeren en ontbinden van een franchiseovereenkomst. Ook de rechten en plichten van beide partijen zijn erin opgenomen.

De code is opgesteld door de sector zelf. Een commissie bestaande uit franchisegevers en franchisenemers heeft er vanaf 5 december 2014 aan gewerkt, nadat er behoefte bleek aan een gedragscode en een passende vorm van geschilbeslechting om de balans tussen franchisegevers en franchisenemers te herstellen.

Gedacht wordt ook aan ondersteuning bij de oprichting van een geschillencommissie, waarin franchisegevers en franchisenemers passende oplossingen kunnen vinden voor een geschil, voordat de rechter in beeld komt.

U kunt de Nederlandse Franchise Code downloaden via deze link.

De ‘veilige’ besloten vennootschap en de boekhoud- en publicatieplicht

Met een eenmanszaak is een ondernemer persoonlijk aansprakelijk voor de schulden van de onderneming. Met een besloten vennootschap (BV) wordt die aansprakelijkheid beperkt. Die bescherming is niet onbeperkt. Om de persoonlijke aansprakelijkheid buiten de deur te houden, dient een bestuurder van een BV zich nog steeds te houden aan de nodige regels. In dit artikel ga ik in op enkele daarvan in.
Een belangrijke verplichting van een bestuurder van een BV is onder meer het voeren van een behoorlijke administratie en het doen van een jaarlijkse opgaaf van de rechten en verplichtingen van de vennootschap. Dit is de zogenaamde boekhoudplicht en publicatieplicht.

 

De boekhoudplicht

Om een onderneming te kunnen besturen dient het bestuur of bestuurder een behoorlijke boekhouding te voeren. Hij moet inzicht kunnen hebben-verkrijgen in de debiteuren- en crediteurenposities, de liquiditeiten en overige belangrijke balansposten. Dit betekent dat gegevens systematisch moeten zijn verzameld, vastgelegd en verwerkt. Een deugdelijke boekhouding is niet alleen van belang voor het functioneren van de onderneming, maar is ook noodzakelijk voor de verstrekking van gegevens en verantwoording die de bestuurder moet afleggen.

 

De publicatieplicht

Het bestuur of een bestuurder dient verder tijdig de jaarrekening bij de Kamer van Koophandel te deponeren. Een belangrijke reden daarvoor is, dat schuldeisers dan kennis kunnen hebben van de financiële staat van de onderneming. Dat is de consequentie van een beperkte aansprakelijkheid. Wordt de jaarrekening niet tijdig gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel, dan heeft het bestuur of bestuurder zijn taak onbehoorlijk vervuld.

 

Consequenties

Voert een bestuur of bestuurder geen behoorlijke boekhouding, of erger nog: géén boekhouding, dan heeft een bestuur of bestuurder zijn taak kennelijk onbehoorlijk vervuld. Wanneer de bestuurder de jaarrekening niet tijdig heeft gedeponeerd, dan heeft hij zijn taak onbehoorlijk vervuld.

In het geval van een faillissement wordt vermoed dat deze onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is voor het faillissement. Tenzij de bestuurder bewijst dat er een andere oorzaak voor het faillissement is, is hij (persoonlijk) aansprakelijk voor het faillissementstekort.

Resumerend doet u er als bestuurder van een BV verstandig aan om de administratie bij te houden en tijdig de jaarrekening te publiceren.

Hierboven is ingegaan op de volgen van het niet voeren van een behoorlijke boekhouding en/of het niet tijdig publiceren van een jaarrekening. Hoewel dit artikel zich hiertoe beperkt, zijn er meer vormen van onbehoorlijk bestuur.

 

 

1 2 3 8